Συμβουλευτική Ψυχολογία & Ψυχοθεραπευτικές Παρεμβάσεις
Στα πλαίσια της συμβουλευτικής ψυχολογίας, οι ψυχοθεραπευτικές παρεμβάσεις βασίζονται στο συνδυασμό εμπειρικά και επιστημονικά τεκμηριωμένων πρακτικών, εξειδικευμένων στις ξεχωριστές ανάγκες του ατόμου που αναζητά βοήθεια, καθώς και της συγκεκριμένης κατάστασης που βιώνει.
Στόχοι των ψυχοθεραπευτικών παρεμβάσεων είναι η αναγνώριση και η επίλυση εσωτερικών καταστάσεων και συμπτωμάτων που προκαλούν δυσφορία στο άτομο, εμποδίζοντας έτσι την απρόσκοπτη λειτουργία και προσαρμογή του στο κοινωνικό και διαπροσωπικό του περιβάλλον. Καταστάσεις και συμπτώματα που μπορεί παράλληλα να απομακρύνουν το άτομο από την προσέγγιση προσωπικά σημαντικών στόχων και αξιών, μειώνοντας συνεπακόλουθα την ποιότητα ζωής του.
Οι ψυχοθεραπευτικές παρεμβάσεις λαμβάνουν χώρα σε συνεργατικό επίπεδο με το άτομο που αναζητά ψυχολογική υποστήριξη και βασίζονται στη διαλεκτική συζήτηση. Ειδικότερα, οι ψυχοθεραπευτικές παρεμβάσεις μπορεί να εστιάζονται στην επίλυση καταστάσεων και συμπτωμάτων όπως διαταραχές άγχους (κρίσεις πανικού, κοινωνικές φοβίες, ειδικές φοβίες, γενικευμένη διαταραχή άγχους), διαταραχές διάθεσης (καταθλιπτική συμπτωματολογία, δυσθυμία, καταθλιπτική διαταραχή), καθώς και άλλες καταστάσεις, όπως δυσκολίες προσαρμογής του ατόμου σε έντονες και απότομες αλλαγές στο κοινωνικό, εργασιακό, ή διαπροσωπικό του περιβάλλον, σε διάφορες στρεσογόνες περιστάσεις, σε τραυματικές εμπειρίες, και γενικά σε καταστάσεις που ερμηνεύονται από το άτομο ως δυσάρεστες και ως κάτι που υπερβαίνει την δυνατότητά του να τις διαχειριστεί και να τις αντιμετωπίσει αποτελεσματικά.
Ενδεικτικά, οι στόχοι μιας ψυχοθεραπείας μπορεί να σχετίζονται:
- - με την ανακούφιση ή την εξάλειψη από τα συμπτώματα, δηλαδή από το πρόβλημα ή τα προβλήματα για τα οποία το άτομο αναζητά αρχικά βοήθεια καθώς νιώθει πως ξεπερνούν τις μέχρι τώρα προσπάθειες που έχει κάνει για να τα διαχειριστεί,
- - την αύξηση της αίσθησης προσωπικού ελέγχου των σκέψεων, συναισθημάτων και συμπεριφορών του,
- - τη βελτίωση ενός ρεαλιστικού επιπέδου αυτοεκτίμησης, καθώς και
- - την ενίσχυση της αίσθησης συνοχής και ταυτότητας του ατόμου στα πλαίσια της διαβίωσης του σε συγκεκριμένα κοινωνικά και διαπροσωπικά πλέγματα σχέσεων.